Krasnal Hałabała to bohater najbardziej popularnej książki Lucyny Krzemienieckiej „Z przygód krasnala Hałabały”. Jest on najsławniejszy ze wszystkich krasnali, jakie kiedykolwiek żyły w książkach dla dzieci.
Krasnal Hałabała ma czerwoną czapeczkę i zimą, gdy mróz na świecie, nosi futereczko krecie. Jest wesoły, czupryniasty, malutki i mieszka w lesie, w dziupli po wiewiórce, jak to krasnoludki. Ma tam swoje gospodarstwo, mchową pościel, mebelki wystrugane z kory i na komineczku woreczek orzechów dość spory. Ma i miotełkę, co stoi w kątku i pilnuje mu porządku.
Krasnal Hałabała miał wiele przygód, które opisane są w krótkich opowiadaniach przybliżających dzieciom świat roślin i zwierząt.
„Czyś już wymyśliłaś bajkę o krasnalu? – pytają wszyscy, bo widać od Tadeuszka wszystkiego się dowiedzieli. – Owszem, wymyśliłam – mówię. – Siadajcie i posłuchajcie: Był sobie raz krasnal...”. I tak zaczyna się toczyć baśń o krasnalu Hałabale, który już od bardzo, bardzo dawna, bo od 1936 roku przybywa i zabawia polskie dzieci.
Opowiadania wchodzące w skład serii to:
„Jak się napisały krasnalkowe przygody”;
„O gościach, co nie przyszli na ucztę”;
„Jak się krasnalek z borsukiem na spacer wybierali”;
„Jak się krasnal z jeżami w cenzurowane bawił”;
„O tym, jak krasnal na wesele do baby Saby poszedł i o bukiecie szczęścia”;
„O wiośnie w lesie i wiewiórki ważnym interesie”;
„O śniadanku w szpaczej budce”;
„O słowiku, o gniewie i o kalinowym krzewie”;
„O krasnalu, o leszczynie i o wieńcu z orzechów”;
„Jak się krasnal z sójkami za morze wybierał”.
